Vergezichten: terugblik op Kraamkamer ’22/II, Kortgene
Een eindeloos eiland: een goede voedingsbodem en inspiratiebron voor de letteren dan vergezichten, frisse wind en een beetje afzondering van verstrooiende verplichtingen – en een goede plek om ervan te genieten! De tweede Kraamkamer van De Baaierd op het Eindeloos Eiland Festival in Kortgene bracht dan ook weer verrassende stemmen voor het voetlicht.
Verloren Tijd
Deze festivaleditie van de Kraamkamer werd voor de gelegenheid in tweeën gesplitst. In de middag waren we te gast op het Verloren Tijd-podium, een zeshoekige muziektent waarvan de zijkanten gelukkig konden worden geopend, gezien de brandende zon. Op blote voeten kondigde presentator Anna de Bruyckere de oude rot van deze Kraamkamer aan: actrice, schrijver en regisseur Ans Schilders uit Kapelle. Zij kreeg 10 minuten om haar monoloog ‘In de hemel is geen bier’ te spelen en lezen.
De literaire goden bleken en bleven deze dag gunstig gestemd, mogelijk mede dankzij enkele gênante schrijversanekdotes van o.a. Thomas Rosenboom en Margo Minco die Anna hen opdiste bij wijze van zoenoffer. Eigen gênante ervaringen werden Ans en de andere Kramers de rest van de dag bespaard.
Dichter Coby Aarnoudse, de tweede Kramer van de middag, haalde enkele jeugdgedichten uit de kast. Nog geenszins gedateerd, eerder ontwapenend fris van toon; eerder een teken dat ook toen al het schrijfvirus flink woekerde in haar hart, en met succes. Lidewei Philips uit Vogelwaarde bracht vervolgens al vertellend en zingend, en zichzelf begeleidend op harp, een stukje van het verhaal van Lily Jack ten gehore, een vrouwelijke piraat die de zeven zeeën verovert. Ella van Vliet las een verhaal voor over een bijzondere erfenis en Bert van Vliet betoverde iedereen met twee van zijn liedjes, waaronder het prachtige ‘Heb mij lief’.
De Vlissingse Engelsman Paul Nilsen-Borrell opende tot slot zijn opschrijfboekje om op Kae Tempest-wijze wat spoken word ten gehore te brengen.
Hout
In de avond was de Kraamkamer welkom op podium Hout, verscholen tussen een paar aardewallen en onder de overhangende takken van een stokoude treurwilg. De frisse wind die van over de akkers kwam aanrollen gaf kippenvel, maar de teksten bij vlagen evengoed. Veel poëzie deze keer: Rein Borcheld, Micha Braaksma, Trivo Marjanovic en Annemarie Steinvoort, maar deze Kramers lieten zien hoe uiteenlopend ook één literair genre kan zijn. Annemarie Steinvoort las ook een verhaal voor over liefde voor bomen, Liesbeth Kooiman een column, over hoe nieuws elders uit Europa in seconden de afstand tussen daar en hier, tussen oorlog en vrede teniet kan doen.
Last minute-Kramers waren Cathrien Berghout en, voor een tweede keer deze dag, Paul Nilsen-Borrell, een contrast tussen de ingetogen maar krachtige gedichten van Cathrien en de uitbundige woordenwaterval van Paul. Anna de Bruyckere sloot de Kraamkamer af met een eigen gedicht over het eind van de liefde – over de pakjes boter, het blauw van een zomer aan de Côte d’Azur en vermoedens van Engeland.
De gezellige drukte om beide podia heen zorgde weliswaar af en toe voor wat afgeleidheid, maar de Kramers op het Eindeloos Eiland Festival hebben niettemin de nodige inspiratie gebracht.
—
Wil jij ook graag aanspraak maken op 5 minuten Kraamfaam? Houd de site en socials in de gaten voor de eerstvolgende editie van het open podium of stuur een mailtje naar info [@] debaaierd.nl en geef je alvast op!